Starożytność to bez wątpienia okres największego rozwoju człowieka, ponieważ w tym okresie przeszedł on z życia polegającego na zbieractwie i łowiectwie do bardziej przedsiębiorczych działań mających na celu przetrwanie. Wtedy również my jako ludzie rozwijaliśmy swoje kreatywne zdolności, zajmowaliśmy się kulturą oraz innymi przedsięwzięciami których celem było lepsze poznanie istoty ludzkiej na miarę możliwości tamtych czasów. O turystyce w postacie podróży po raz pierwszy usłyszeliśmy w starożytnym Egipcie. Celem różnego rodzaju wypraw poza wojnami były najczęściej obchody religijne, które wymagały obecności ludzi w danym miejscu. Turystyka wtedy mimochodem polegała również na zachwycaniu się otoczeniem, tworzonym nie tylko przez naturę, ale również przez dzieła ludzkie – dobrym przykładem są oczywiście piramidy. Podobnie rzecz miała się w przypadku starożytnej Grecji – wtedy najczęściej występującym celem wszystkich podróży były wszelkie świątynie Zeusa, świątynie innych bóstw oraz wyrocznia w Delfach. Ponieważ wtedy jeszcze drogi nie istniały wszelkie podróże oznaczały morską wyprawę. Bez wątpienia podróżnicy czuli się zdecydowanie bezpieczniej w czasach starożytnego Rzymu, gdzie po pierwsze drogi już były budowane; po drugie bezpieczeństwo podróżników było prawnie określone.
Najstarsza historia turystyki
